Laatste dagen in Toronto

...en het is precies zo gegaan.
Het Go Train systeem werkte helemaal zoals het moest werken. Perfect. Very organized I must say. Zo doende kwam ik op Union Station downtown aan en moest ik even schakelen na Trenton, want tja dit was natuurlijk even andere koek...
Erachter komen hoe het subway systeem werkte met tokens kopen (om vervolgens heel onnozel zonder te betalen naar binnen te lopen...oeps!!) en meteen hártje downtown voor de eerste keer boven de grond komen op Dundas Square... Het leek wel Times Square van New York... WOW!

In het beroemde Eaton Centre, een mega grote mall, zat ergens verstopt op de 21 ste etage het consulaat generaal der Nederlanden. Daar heb ik m'n bundeltje ingeleverd en zou ik verder wel horen wanneer ik mijn noodpaspoort weer kon ophalen. De grote boze wereld in, dus.
Naar het Neill-Wycik Summer Hostel gelopen met al mijn bagage tussen drommen mensen door. Het is een 22 etages hoog gebouw wat het hele jaar door studenten huisvest, maar in de zomer ook functioneert als hostal. Geweldig voor mij, want Toronto is nogal duur in zijn hotelprijzen en dit was perfect. Ik vond een verborgen truukje, aan me gepresenteerd door n lief meisje van de balie toen ik in checkte. Ik had nl na mijn vorige ervaring in Ottawa helemáál geen zin meer in n dorm, dus die had ik vakkundig ontweken op de site en n natuurlijk duurdere single room geboekt. Maar nu bleek dat als je op de site de female dorm aanklikte, je in precies dezelfde kamer terecht kwam, dus ook een kamer apart, maar in een setting dat je een woonkamer en keuken deelt met twee badkamers. Voor $20,- per nacht minder!!! Kijk dat zijn goede adviezen. Meteen op de WIFI gegaan op de 22 etage (alleen daar is het free) en genietend van een kopje koffie gewacht op Amanda en Andrew want die kwamen na hun werk in the financial district naar mij toe.

Het was erg leuk ze weer te zien en we hadden veel bij te kletsen...
Andrew vertelde me vanaf het uitkijkdek op de 23 ste -cool!!!- vanuit n birdseye view over zijn stad en later zijn we veel door de straten gaan lopen, waarbij ik veel uitleg kreeg van hem. Wat minder van Amanda, die heeft geen idee, de schat. Maar zij is dan weer erg goed in shoppen, haha.
Na de Toronto-initiatie een natje en n droogje, erg gezellig en best laat weer terug in mijn hostal afgezet. Geloof dat Amanda al lopend sliep want die had net haar eerste week werken weer achter de rug, dus die stortte n béétje in..

Zaterdag was n superdag.
's Ochtends er eerst zelf op uitgetrokken. Naar de St. Lawrence Markt gelopen, door National Geographic uitgekozen tot de nr één Market place in the World. Heel gezellig en superdruk! Toen rond 11 uur met de metro, die voor een deel onder construction was dat weekend, dus weer uitzoeken hoe het shuttlebus systeem werkte, helemaal West gegaan naar hun wijk Etobicoke, want Andrew mocht de megagrote pick up van zijn vader lenen om ons naar de Niagara regio te rijden.
Ik heb echt de Full Experience gekregen: allereerst t traffic waar Steph zo van houdt: afschuwelijk druk, dus duurde lang voordat we in de buurt kwamen. Toen zijn we winery estate Niagara-on-the-Lake gaan uitchecken, dmv een Farmers Market lunch en een wine tour door het Jackson Triggs Niagare Estate geboekt. Onwijs interessant en lekker tussendoor allemaal wijntjes proeven!!! This is life, man!
Daarna door naar THE Falls...... AMAZING!!! En dan bedoel ik die grote bak, waar ongelooflijk veel water doorheen stroomt. Zo fascinerend. Kan ik uren naar kijken. Het hele gedoe wat ze eromheen hebben gebouwd is een poppenkast, een circus, een Las Vegas. Alles nep met grote flikkerende neon letters overal. Maar die waterval..... Breath-taking.

We zijn tot het donker werd daar blijven hangen en geheel in stijl daar een Beavertail gegeten, THE true Canadian deel fried deegplak, waar je pannekoek like van alles op kunt gooien. Ik had n originele, dus met kaneel en suiker. Een must-eat natuurlijk.

Om de hele experience af te toppen, heb ik na de met allerlei kunstmatige lichten beschenen watervallen te hebben aanschouwd, met A&A een bezoekje gebracht aan het casino. Eigenlijk voor de meeste Torontonianen de enige reden waarom ze naar Niagara rijden... Ze kíjken meestal niet eens naar de Falls maar gaan zo rechtstreeks het casino in. Een drukte van belang natuurlijk, vooral met heel veel Aziaten (wij voegden daar met z'n drieën ook nog eens Indonesische, Vietnamese en Koreaanse roots aan toe!) en weer een stukje van n geheel andere wereld waar ik normaal nooit kom! Fijne bijkomstigheid is dat Amanda door $3,75 te spelen op n kast ons dure parkeergeld heeft betaald én we drie free drinks kregen! Yeah, way to go Amanda!! Ik was kapot na al deze indrukken en heb heerlijk de terugweg liggen doezelen...

De volgende dagen heb ik veel van de verschillende wijken van Toronto bezocht: zondagochtend veel gelopen maar ook gechilled op kunstmatig aangelegd stadsstrandje Sugar Beach in The waterfront/port regio. 's Middags Amanda en haar vriendin Sarah in Greektown ontmoet waar het festival 'Taste of the Danforth' werd gehouden: heel veel Grieks eten waar mensen voor in de RIJ stonden. 's Avonds filmpje in de grootste bios van Toronto gezien.

Maandag free walking tour nr 1 gedaan, door downtown Yong Street voornamelijk. Interesting, door studentje gedaan, fijn klein groepje van maar twee mensen plus gids. 's Middags door financial district naar de CN Tower. Moet je opgeweest zijn als je in Toronto bent... Indrukwekkend hoor.
's Avonds Pho (=Vietnamese soep) gegeten in China town en ook Kensimgton Market meteen uitgechecked. Daarna nog n stand up comedian show bijgewoond in Pub Imperial dichtbij Dundas Square.

Dinsdag walking tour nr 2: veel beter van kwaliteit!!! Heel veel geleerd van Jason van Tourguys.ca. Echt n aanrader! We eindigden in het Eaton Centre en omdat ik nog steeds niets gehoord had over mijn paspoort ben ik maar weer even langs gegaan op de 21 ste om te horen te krijgen dat ie er eigenlijk inderdaad wel zou moeten zijn, maar dat UPS het op n verkeerd adres had afgeleverd.... Ja nu maar een keer stoppen met die ongein hoor! Ze zou me mailen als ie binnen was.
Intussen naar een funkbandje in College Park gaan luisteren en op de terugweg nog even een mega demonstratie tegen de Politie meegepikt (ze hebben hier een jongen in de subway doorzeefd met kogels en later nog geteaserd, niet helemaal volgens de regels geloof ik). Als lunch op de St. Lawrence Markt eindelijk m'n New England Clamb Chowder genuttigd, buiten in het zonnetje en ipv mijn boekje te lezen in het park ben ik gaan uitzoeken hoe het Bixi fietsensysteem hier werkt, want dat leek me wel wat voor mijn laatste 24 uur hier in Canada/Toronto. Je betaalt met je credit card een onderpand van $250,- en $5,- per 24 uur en dan mag je zoveel ritten maken als je wilt. Blijf je daarbij onder de 30 minuten, hoef je niks extra's te betalen en zet je de fiets weer terug in een van de stallingen die verspreid door de hele stad zijn. Minstens twee minuten wachten en dan kun je weer je volgende rit maken... Wat een goed systeem en wat een vrijheid geeft het je!

Nadat ik dan eindelijk mijn noodpaspoort in mijn hand had om 16.30u en om 17uur online had ingecheckt had op de KLM site, ben ik dus op zo'n Bixi naar the Annex gevlógen door de straten van Toronto..... Héérlijk!! Daar biertjes gedronken met Andrew (Amanda drinkt geen alcohol) in verschillende kroegjes en later nog koreaanse porkbone soup in Koreatown daarnaast. Het was een erg gezellige laatste avond, met veel geklets en gelach. Bixiend weer terug naar huis voor mijn laatste nacht in mijn kamertje.

En vandaag nog de laatste dingen doen: check out is om 10 uur maar ik heb met m'n buurvrouwtje/roomie afgesproken dat ik m'n koffer hier kan laten zodat ik nog even kan omkleden later deze middag.
Wil nl fietsen langs de Farmers Market op het Nathan Philips plein, zumba-en in het park. Peameal bacon on a bun lunchen en of op een strandje of in n park chillen met m'n boek. Als ik het nog red de Distillery Section nog even uitchecken, maar misschien ook niet, want nog omkleden en dan om 17.30 op College subway station staan met m'n hele hebben en houden, want dan ga ik samen met Amanda richting hun wijk waar we ons laatste avondmaal gaan nuttigen en dan brengen zij me naar het vliegveld vanaf daar. Is nl erg dichtbij.

En dan is er een eind gekomen aan mijn 5 weken Oost Canada....
Nogal enerverend mag ik zeggen door het hele paspoort debakel..
En zo leer je iedere keer weer wat bij