Kuching, Sarawak en omstreken

Aangekomen op Kuching airport moest ik ook nog aardig aan de bak: eerst even informatie inwinnen bij het toeristen bureau meneertje aldaar. Maar toen moest ik naar de derde verdieping om te proberen mijn vlucht te veranderen. Ik had in de media gelezen dat Malaysia Airlines mensen de kans gaf om zelfs helemaal met een andere Airline te vliegen en dat je dat dan kosteloos kon omboeken. Nu wilde ik dát niet, maar ik wilde wel een verandering maken in mijn vlucht en als ik dan niet de €200 hoefde te betalen die eigenlijk staat voor een verandering maken in je vlucht (beláchelijke prijs trouwens) was dat mooi meegenomen natuurlijk. Ik wilde nl niet terugvliegen vanuit KK, wat oorspronkelijk mijn reisschema was, maar nu dus vanuit Kuching en dan het liefst ook nog een dag of twee, drie eerder zodat ik nog de tijd had om iets van Kuala Lumpur te zien.

Heel gedoe volgde:
Nummertje trekken als was je bij de slager.
Eenmaal aan de beurt werd mij verteld dat veranderen tot 24 juli had gekund, nu was de termijn verlopen. Dus €200... Niet dus.
Het enige wat hij voor mij kosteloos kon doen was doen was de vlucht KK-KL schrappen, maar dan moest ik wel eerst een andere vlucht Kuching-KL hebben. Als ik dat via Malaysia Airlines zou doen zou dat 260 Ringgit kosten.
Ik naar Begane Grond, naar de Airasia desk. Daar was t wel wat goedkoper, maar het meisje vertelde dat de promo-rates alleen online geboekt konden worden... Die kon ze mij niet geven. Ik er tegenover bij de Mac Donalds gebruik gemaakt van de free Wifi en aldaar een ticket geboekt voor 170 Ringgit.
Weer naar de derde met de roltrappen, weer nummertje trekken en nu heeft het meneertje -zegt ie- die eerste vlucht uit t systeem gehaald al kan ik dat verder nergens zien... Moet ik dan maar weer op vertrouwen.

Oké, dat was dat. Toen weer terug naar de begane grond, want Kuching heeft maar één manier om van het vliegveld af richting het centrum te komen en dat is per Taxi van 26 MR. Ik zag n Engelse bloke een coupon kopen in zijn eentje en heb gevraagd of ik de taxi kon sharen met hem, dat vond ie goed. Het probleem was alleen dat zijn Marco Polo Hostal helemaal aan de andere kant van Kuching bleek te liggen en de taxichauffeur meteen weer een slaatje probeerde te slaan uit deze situatie, dat ik m de figuurlijke middelvinger gaf en zei dat ik wel zou gaan lopen. Recalcitrant als ik ben...
Had ik me een beetje op verkeken.... In de verzengende hitte met mijn bagage door de verlaten straten (ivm Hari Raya nog steeds) van Kuching ploegen was geen sinecure. Maar ik was intussen halverwege, nu ging ik door ook.
Uitgeput en dehydrated kwam ik uiteindelijk bij een heel leuke B&B Lodge 121 aan. Goed sfeertje, leuke mensen en een mooie inrichting. Ik wilde vooral geen dorm, dus heb heel luxe een kamer voor mezelf genomen voor de komende week, want kon het echt niet opbrengen om nu te moeten socialisen en delen met anderen... Was echt helemaal op na die dagen in de jungle, de nachtbus, vliegveld hangen, ticket veranderen en Kuching doorkruisen.
Het was een beetje te veel van het goede geweest en nu was het tijd voor even rust in de tent!

Wat wel erg lekker is, is dat ik nu ruim een week hier in de buurt ga blijven. Ik heb de Lodge als mijn basis en van daaruit ga ik tripjes maken.
Na allereerst lekker getukt te hebben en 's avonds met NL's meisje Ellen even een rondje om ben gaan maken om hapje te eten, heb ik de volgende dag uitgeslapen en vooral weinig eisen gesteld aan de dag. Beetje rondgekeken hier in het 'dorp'... Gevolg was dat ik toch wel nog een overnachting heb kunnen boeken in Bako NP. Dat was eigenlijk wel een klein wonder aangezien er niet veel overnachtingsmogelijkheden zijn in het park en het allemaal volgeboekt was al. Maar tja dat is dan weer het voordeel van alleen reizen, ik heb maar één bed nodig en die was er nog net as zondag. Twee dagen erna ook nog in een ander park een overnachting weten te regelen, dus dan kan ik mooi tussendoor hier weer even douchen, lekker slapen en weer schone kleren halen.... Goed geregeld!!!

Tijdens dat regelen kwam ik ook Fermin en Malu weer tegen, ongelooflijk hoe dat toch altijd weer gaat; geen gegevens uitgewisseld maar elkaar tot drie keer toe geheel toevallig weer tegen het lijf lopen. Leuk hoor. Lekker samen in een Libanees restaurant gegeten, even wat anders dan de rijst, noedels en rendang.

Gister 's ochtends met engels meisje Beanie het Sarawak Museum hier in town bekeken. Alle musea zijn hier gratis, wat ik wel een erg goede zaak vind! 's Middags de lokale bus naar Semengghok Wild Life Centre genomen om daar op tijd te zijn voor de drie uur feeding. Nu wil het geval dat er de laatste weken eigenlijk geen Orang Utans naar de voederplatforms zijn gekomen omdat het fruitseizoen is en ze zelf al genoeg kunnen vinden in het bos. En aangezien ze daar gewoon hun eigen gang kunnen gaan, kunnen ze niet gedwongen worden omdat een paar toeristen 'aapjes willen kijken'.... Ik had me dus eigenlijk al ingesteld op een teleurstellende middag, maar het tegendeel was waar: in een stuk van het bos waar we eigenlijk niet mochten komen hing een groterd boven in de boom gek te doen en omdat de rangers walkietalkie contact met elkaar hadden konden we daarheen lopen! We werden bekogeld met fruit en takken, maar dat gaf niks. We hadden er mooi wel een in het (semi) wild gezien!!!! Erg cool vond ik het.
En als klap op de vuurpijl kreeg ik ook nog een lift terug naar Kuching van twee Australische jongens, dus die bus kon ik laten gaan. Erg fijn.

Vandaag weer lekker laat opgestaan, ontbeten met toast met Kaya (is een soort kokosnoten-caramelachtige smeerpasta, heerlijk) en toen zou ik rond 10.20 opgehaald worden maar dat werd natuurlijk weer ruim een half uur later... Waardoor ik bijna de show miste in het Sarawak Cultural Village. Dit was een 'living museum' denk Archeon, waar mensen gekleed in de klederdracht van de verschillende stammen in nagebouwde longhouses laten zien wat voor ambachten en specialiteiten bij die stammen horen. En hoe ze wonen natuurlijk. Het was een beetje apart en ook zeker de 60 Ringgit niet waard, maar de dans show, denk hierbij weer aan de pasar malam dansvoorstellingen, met nog een komisch element erin was wel te hachelen.

Daarna naar het strand gegaan, Damai Beach, waar ik eerst over de rotsen ben gaan klimmen omdat ik allemaal apen zag in de bomen daarboven en diezelfde groep kwam al springend van boom tot boom later toen ik op het strand lag te lezen in een omtrekkende beweging tot nog geen tien meter afstand naar mij koekeloere!!! Wat nou aapjes kijken, wat ik natuurlijk wel constant deed, kon er geen genoeg van krijgen, heb weinig gelezen. Zíj waren nieuwsgierig naar mij!!!

Nu net gewoon in het lokale restaurantje onder mijn B&B de heerlijkste specialiteiten van Sarawak gegeten: Umai, een soort ceviche, vis in een zure limoensaus met lombok en ui. En Ayam pansuh, een soort stoofpotje die oorspronkelijk in bamboe gestoomd werd. Héérlijke verfijnde smaak had die.. Echt superlekker.

Morgen nog zo'n relaxed dagje, waarbij ik 's middags wel naar de weekendmarkt wil. En dan zondag op tijd weg naar Bako National Park. Daar de boel uit checken. Leuk weer hoor. Schijnt een erg mooi park te zijn dat alles in zich heeft, zowel flora als fauna. Ik ben weer benieuwd.